Zastava 101, popularni “stojadin”, puni 45 godina.
Iako se u “Auto-magazinu” našla još 1970, zastava 101 je prvi put javnosti uživo predstavljena 19. aprila 1971, na sajmu automobila u Beogradu.
Prvi serijski proizveden automobil (broj šasije 00001) je sišao sa proizvodne trake 16. novembra 1971, a rekordna proizvodnja od 88.918 je zabilježena 1979.
Milioniti je proizveden 1991, a posljednji “stojadin” je uz suze ispraćen sa proizvodne trake 21. novembra 2008, nakon 37 godina u proizvodnji (broj šasije 1.273.532).
Od svih automobila koji se voze na prostoru bivše SFRJ, zastava 101 je automobil koji je uvijek bio karakterisan u dvije krajnosti. Jedna grupa vozača ne želi da se odrekne svog “stojadina” i održavaju svoj automobil u konstantnom pogonu, dok se druga grupa vozača izjašnjava da je “stojadin” “najlošiji auto na svijetu” i da ga voze samo zato što to iz raznih razloga, najčešće ekonomskih, moraju.
Najuspješniji i najprodavaniji model kragujevačke “Zastave”, koji je proizveden u najviše primjeraka, imao najveći izvoz, bio najmoderniji automobil svoje klase u Evropi kada se pojavio, model koji je imao najizazovnije testove, koji je posljednje godine proizvodnje bio drugi najjeftiniji nov automobil na svijetu, nazvan pogrdno, ali i odmila – “stojadin”, ostao je nekako po strani. Istorija “Zastave NV” (nacionalno vozilo), kako se tokom 1970. godine pisalo o zastavi 101, započela je u Torinu 1967, kada je Dante Đakoza u saradnji sa dizajnerskom kućom “Boano” razvio ideju o hečbek verziji FIAT-a 128, pod oznakom FIAT 128 B1.
Ovaj model je bio previše ispred svog vremena za FIAT i projekat je ostao na nivou početnog razvoja do posjete “Zastavine” delegacije na čelu s legendarnim Prvoslavom Rakovićem 1969. Iako je delegacija računala na licencu za FIAT 124, koji bi obogatio i modernizovao ponudu “Zastave”, ponuda od strane FIAT-ove delegacije je bila nevjerovatna – licenca za FIAT 128 hečbek, najmoderniji automobil svoje klase u Evropi.
Iste godine počinje stvaranje legende koja će biti kasnije krštena kao zastava 101, s prvim nadimkom “jedinica”.
Iako domaća automobilska javnost to ne želi da prizna, zastava 101 je bila brend i uspješan automobil u svoje vrijeme.
S obzirom na činjenicu da se zastava 101 prodavala i u okviru FIAT prodajne mreže, vladala je visoka potražnja u evropskim zemljama kao što su Francuska, Njemačka, Velika Britanija, ali i u zemljama nekadašnjeg istočnog bloka. U Čehoslovačkoj, zastava 101 je bila statusni simbol i nije svako mogao da je priušti, a ko ju je imao, morao je biti osoba od posebne važnosti.
Potražnja je bila toliko velika da kragujevačka “Zastava” ni približno nije mogla da proizvede dovoljno vozila za izvoz. Od trenutka kada se pojavio na tržištu, “stojadin” je stekao titulu prestižnog, modernog automobila, a pošto je bio jugoslovenski proizvod, domaća javnost ga je s ponosom posmatrala.
Iako se u “Auto-magazinu” našla još 1970, zastava 101 je prvi put javnosti uživo predstavljena 19. aprila 1971, na sajmu automobila u Beogradu.
Prvi serijski proizveden automobil (broj šasije 00001) je sišao sa proizvodne trake 16. novembra 1971, a rekordna proizvodnja od 88.918 je zabilježena 1979.
Milioniti je proizveden 1991, a posljednji “stojadin” je uz suze ispraćen sa proizvodne trake 21. novembra 2008, nakon 37 godina u proizvodnji (broj šasije 1.273.532).
Od svih automobila koji se voze na prostoru bivše SFRJ, zastava 101 je automobil koji je uvijek bio karakterisan u dvije krajnosti. Jedna grupa vozača ne želi da se odrekne svog “stojadina” i održavaju svoj automobil u konstantnom pogonu, dok se druga grupa vozača izjašnjava da je “stojadin” “najlošiji auto na svijetu” i da ga voze samo zato što to iz raznih razloga, najčešće ekonomskih, moraju.
Najuspješniji i najprodavaniji model kragujevačke “Zastave”, koji je proizveden u najviše primjeraka, imao najveći izvoz, bio najmoderniji automobil svoje klase u Evropi kada se pojavio, model koji je imao najizazovnije testove, koji je posljednje godine proizvodnje bio drugi najjeftiniji nov automobil na svijetu, nazvan pogrdno, ali i odmila – “stojadin”, ostao je nekako po strani. Istorija “Zastave NV” (nacionalno vozilo), kako se tokom 1970. godine pisalo o zastavi 101, započela je u Torinu 1967, kada je Dante Đakoza u saradnji sa dizajnerskom kućom “Boano” razvio ideju o hečbek verziji FIAT-a 128, pod oznakom FIAT 128 B1.
Ovaj model je bio previše ispred svog vremena za FIAT i projekat je ostao na nivou početnog razvoja do posjete “Zastavine” delegacije na čelu s legendarnim Prvoslavom Rakovićem 1969. Iako je delegacija računala na licencu za FIAT 124, koji bi obogatio i modernizovao ponudu “Zastave”, ponuda od strane FIAT-ove delegacije je bila nevjerovatna – licenca za FIAT 128 hečbek, najmoderniji automobil svoje klase u Evropi.
Iste godine počinje stvaranje legende koja će biti kasnije krštena kao zastava 101, s prvim nadimkom “jedinica”.
Iako domaća automobilska javnost to ne želi da prizna, zastava 101 je bila brend i uspješan automobil u svoje vrijeme.
S obzirom na činjenicu da se zastava 101 prodavala i u okviru FIAT prodajne mreže, vladala je visoka potražnja u evropskim zemljama kao što su Francuska, Njemačka, Velika Britanija, ali i u zemljama nekadašnjeg istočnog bloka. U Čehoslovačkoj, zastava 101 je bila statusni simbol i nije svako mogao da je priušti, a ko ju je imao, morao je biti osoba od posebne važnosti.
Potražnja je bila toliko velika da kragujevačka “Zastava” ni približno nije mogla da proizvede dovoljno vozila za izvoz. Od trenutka kada se pojavio na tržištu, “stojadin” je stekao titulu prestižnog, modernog automobila, a pošto je bio jugoslovenski proizvod, domaća javnost ga je s ponosom posmatrala.
Ako želite preuzeti tekst ili dio teksta čiji je autor Visoko.co.ba, dužni ste navesti naš portal kao izvor autorskog teksta! Isto se odnosi i na fotografije i video materijale čiji je autor portal Visoko.co.ba ili materijale koji su dati portalu na korištenje.
Član 14. Kodeksa za štampu i online medije BiH: Značajna upotreba ili reprodukcija materijala zaštićenog autorskim pravima zahtijeva izričitu dozvolu nositelja prava, osim ako dozvola nije navedena u samom materijalu.