“Dijamantske kiše” padaju po brojnim planetama

Naučnici tvrde da je svemir pun planeta na kojima je “dijamantska kiša” uobičajena pojava. Dijamante na Zemlji najčešće pronalazimo duboko ispod površine. Ali, nova studija objavljena u časopisu “Izazovi nauke”, sugeriše da je situacija sa dijamantima u svemiru nešto drugačija.

Naime, ekstremno visoki pritisak i temperature pretvaraju vodik i ugljenik u čvrste dijamante hiljada kilometara ispod površine ledenih divova u svemiru. Novo istraživanje je u tu “formulu” dodalo i kiseonik te otkrilo da bi na ledenim planetama širom svemira mogla padati – “dijamantska kiša”.

Dominik Kraus, fizičar u njemačkoj istraživačkoj laboratoriji “HZDR” i jedan od autora studije, objašnjava da su “dijamantske kiše” drugačije od kiša na Zemlji.

Vjeruje se da se ispod površine planeta nalazi vruća, gusta tekućina, gdje se dijamanti formiraju i polako tonu do stjenovitih jezgra udaljenih više od 10.000 kilometara ispod površine. Tamo bi dijamanti mogli formirati goleme slojeve koji se protežu “stotinama kilometara ili čak i više”, navodi Kraus.

Naučni tim je pronašao potrebnu mješavinu ugljenika, vodonika i kiseonika u lako dostupnom izvoru – PET plastici, koja se koristi za svakodnevno pakovanje hrane. Tim je zatim okrenuo optički laser velike snage na plastiku u “SLAC National Accelerator Laboratory” u Kaliforniji.

​Vrlo kratki bljeskovi rendgenskih zraka nevjerovatne svjetlosti  omogućili su im da podmatraju proces nastajanja nanodijamanata –  sićušnih dijamanata koji su premali da bi se vidjeli golim okom.

Kiseonik koji je prisutan u velikim količinama na udaljenim ledenim planetama pomaže pri usisavanju atoma vodonika iz ugljen-dioksida, tako da je tim dijamantima zapravo lakše da nastanu.

Visoko.co.ba/federalna.ba/Srna