PreporukaZnate li zašto hiljade žena svakog 26. septembra marširaju u vjenčanicama?

Znate li zašto hiljade žena svakog 26. septembra marširaju u vjenčanicama?

Prvi marš je održan 26. septembra 2001. godine, za drugu godišnjicu njene smrti. Organizovala ga je druga Dominikanka, iz potpuno drugog kraja Amerike, koja je bila duboko potresena tim ubistvom, jednako kao i odgovorom medija na isto. Džozi (Josie) je tada napustila svoj posao i posvetila nekoliko mjeseci upravo podizanju svijesti javnosti tako što je obišla nekoliko država u Americi, šetajući u vjenčanici.

Ubrzo su joj se pridružile mnoge organizacije koje rade s istim ciljem – podizanja svijesti o nasilju nad ženama, i to kada su nasilnici njima bliske osobe, i njihovom stradanju na ovaj način – te su organizovale marš. Uključili su i porodicu i prijatelji stradale Gladis, koji su se pridružili Džozi u mirnoj šetnji od Gladisiog doma u Nju Džerziju do crkve u naselju Kvins,  gdje je trebalo da se uda za svog vjerenika, tog 26. septembra.

Od tada se marš organizuje svake godine, tako što se hiljade ljudi pridruži porodici i prijateljima nastradale nevjeste, noseći transparente na kojima su ispisana imena žena koje su u međuvremenu ubijene kao žrtve porodičnog nasilja. Mnogo žena, muškaraca, djece, studenata, zvaničnika, članova pomenutih organizacija… se uključi u šetnju 26. dana devetog mjeseca u godini. Velika većina poštuje pravilo koje kaže da bi bilo poželjno da žene obuku vjenčanicu ili sve bijelo, a muškarci sve crno, te na taj način izraze saosjećanje, poštovanje i žaljenje.

Na taj način odaju počast Gladis, ali i svim ženama, i ostalim žrtvama nasija. Jednako tako, mnoge su zajednice, po uzoru na ovaj marš, počele da organizuju i svoj, i na taj način pošalju određenu poruku.

Svi marševi ove vrste ohrabruju učesnike da ponesu fotografiju osobe koja je na sličan način stradala, i na taj način joj svi mogu odati poštovanje.

Tako je jedna fotografkinja Dijana (Diana) Bejarano, napravila seriju fotografija (koju upravo gledate), a koja je prerasla u projekat naziva “My White Dress” (“Moja bijela haljina”).

“Haljine su poput platna koje služi da se prikažu priče žena koje su žtrve nasilja, ali jednako tako i da daju počast svim aktivistima i organizatorima koji podižu svijest o ovakvim pričama”, rekla je ona za AI-AP.

lolamagazin.com/visoko.ba

Ako želite preuzeti tekst ili dio teksta čiji je autor Visoko.co.ba, dužni ste navesti i postaviti link našeg portala kao izvor autorskog teksta! Isto se odnosi i na fotografije i video materijale čiji je autor portal Visoko.co.ba ili materijale koji su dati portalu na korištenje.

Član 14. Kodeksa za štampu i online medije BiH: Značajna upotreba ili reprodukcija materijala zaštićenog autorskim pravima zahtijeva izričitu dozvolu nositelja prava, osim ako dozvola nije navedena u samom materijalu.

NAJNOVIJE