Zasigurno jedan od naljepših predjela u gradskom dijelu Visokog je aleja u Novom Naselju. To se posebno odnosi na proljećni dio kada stabla olistaju te na kasnu jesen kada aleja dobije zlatne boje. Aleja je zasađena nakon što su tzv. “Čatićke zgrade” dovršene sa obje strane ulice.
Nažalost, nema tačnih podataka kada je aleja nastala, odnosno kada su zasađena stabla, jedino što se zna je da je to bilo šezdesetih godina prošlog vijeka.
Na sadnji je bila angažovana omladina, a radovima je rukovodio Radovan Antović, tadašnji uposlenik Komunalnog preduzeća iz Visokog. U narodu je ostala zanimljiva anegdota da je čuvar tek zasađenih stabala bio Rasim Mandra, koji je svoj posao najozbiljnije shvatao i nije nikome dozvoljavao da eventualno ošteti ili polomi stabla. Mandra je preminuo 1981. godine i sahranjen je na Gradskom groblju u Visokom.
Nekoliko godina aleja je bila više kao slijepa ulica, jer tada nije bilo većine sadašnjih zgrada u donjem dijelu Novog Naselja i kompletnog Naselja Luke, tek nekoliko kuća i stadion. Također, određeni period aleja je bila i jedna od polaznih stanica za autobuse, posebno za radnike Termoelektrane u Ćatićima, koja se nalazila između sadašnje apoteke i trafike, na samom ulazu u aleju.
Dužina aleje iznosi 220 metara, a duž nje su uglavnom zasađeni platani i divlji kesten.
Do posljednjih ratnih dešavanja aleja je bila u sklopu ulice 7. april, dok sada ulica kojom se aleja pruža nosi naziv Aleja šehida Resula.
Visoko.co.ba/Neven Krajišnik
