Rezidencija Konak je građevina stara više od 550 godina, sagrađena u vrijeme Osmanskog carstva za potrebe sultanovog predstavnika. U to vrijeme bila je jedan od najljepših i najviših objekata i jedina zgrada na tri sprata u Sarajevu. Danas je prepuštena sama sebi, u vlasništvu države BiH koja je proglasila nacionalnim spomenikom, ali ne brine o njoj.
Kada uđete, ne možete da ne osjetite strahopoštovanje prema graditelju ove građevine koja svojom arhitekturom i detaljima oduzima dah. Prostrani hodnici i sobe te svečani saloni unikatno su dizajnirani i svaki je sređen na poseban način. Kroz historiju, u njemu su boravili visoki dužnosnici i ugledne ličnosti iz cijelog svijeta, održavali su se tu značajni sastanci i pregovori.
- Sjedište vezira
Projekat za rezidenciju napravio je Topal Šerif Osman-paša, a gradili su je Splićani Franje Linardov i Franjo Moise. Bila je sjedište valije i uprave Bosanskog vilajeta. Podatak da se naziv Saray-ovasi (Saraj polje ili Sarajevo) javlja prvi put 1455. godine u Popisu Isa-bega Ishakovića, upućuje na zaključak da je dvor, odnosno rezidencija Konak, već tada bio podignut. Posljednji vezir koji je stanovao u tim konacima je bio Abdurahim-paša, bosanski vezir tokom 1826. i 1827. godine.
Bitno je napomenuti da je zgrada bila srušena i da je na njoj izgrađen objekat s današnjim izgledom.
Za vrijeme austrougarske vladavine na objektu i njegovoj neposrednoj okolini izvršeni su 1906. godine izvjesni građevinski radovi, te je urađen dvorišni prostor i postavljene po dvije u kamenu uklesane figure lavova. Služila je kao sjedište zemaljskog poglavara za BiH za vrijeme austrougarske uprave.
- Mjesto posljednjeg uzdaha Franca Ferdinanda
U jednoj od odaja bila su smještena tijela austrougarskog nadvojvode Franca Ferdinanda i njegove supruge Sofije, neposredno nakon atentata izvršenog 28. juna 1914. godine. Kako piše u pojedinim zapisima, oboje su bili živi kada su ih dovezli u rezidenciju, no preminuli su od povreda. O tome postoje i zapisi ljekara koji ih je pregledao i proglasio smrt. Franc je bio ranjen u vrat, a Sofija u stomak. U objektu je izvršena i njihova obdukcija.
Rezidencija je bila reprezentativni objekat i u vrijeme Kraljevine Jugoslavije, kao i u periodu komunizma. No, nakon toga slijede mračni dani za ovaj nacionalni spomenik BiH.
Iako je okružena zgradama i zidovima, tokom rata je pretrpjela manja oštećenja, ali s obzirom na to da nikada nije restaurirana u potpunosti (rađene pojedinačne popravke do 2000. godine), počela je propadati. Ipak, u njoj su se sve do 2013. godine održavali bitni sastanci, a boravili su i ambasadori. Tako je prvi trojni sastanak šefova država Bosne i Hercegovine, Republike Hrvatske i Savezne Republike Jugoslavije, održan u ovoj rezidenciji 15. jula 2002. godine.
- Oronuli objekat koji tone
Već dvije godine u rezidenciji Konak niko ne boravi jer je opasna po život, o čemu svjedoče i fotografije. Dio zgrade “tone”, a popucali zidovi pokazuju koliko je loše stanje. Kako je ekipi Klix-a rekao diplomirani inžinjer arhitekture Bernhard Wiener, šef Odsjeka za arhitektonsko-građevinske poslove Službe za zajedničke poslove institucija BiH, koji nas je proveo kroz rezidenciju, za obnovu je potrebno minimalno 7,5 miliona KM. Wiener je napravio i Elaborat sa definiranim ciljevima programa sanacije rezidencijalne vile Konak. No, niko nema sluha. Hodnici i sobe zjape, iako su napravljene i opremljene tako da mogu ugostiti i kraljicu Elizabethu ili američkog predsjednika Bracaka Obamu. Pozavidjeli bi nam mnogi na ovakvom objektu, kao što već i jesu neki ambasadori i francuski novinari, a ujedno su izrazili čuđenje i razočarenje što je objekat u takvom stanju i propada.
Objekat s jedne strane i tone zbog podzemnih voda.
U rezidenciji su boravili austrougarski namjesnik Oskar Potiorek, austrougarski car Franz Josef, svi članovi porodice Habsburg, generali, veliki župani i banovi, predsjednik SFR Jugoslavije Josip Broz Tito, bivši italijanski predsjednik Sandro Pertini, emir države Katar Hamad bin Khalifa Al-Thani i brojni drugi.
Danas, prašina je prekrila ormare, vitrine, stolove i stolice koji su antikviteti i ne mogu se više naći u prodaji, a tama je obavila unutrašnjost objekta koji samo još s vana podsjeća na nekadašnju gracioznu vilu koja je prkosila vremenu i čuvala stoljetne tajne uglednih ljudi koji su boravili u njoj.
Ako želite preuzeti tekst ili dio teksta čiji je autor Visoko.co.ba, dužni ste navesti i postaviti link našeg portala kao izvor autorskog teksta! Isto se odnosi i na fotografije i video materijale čiji je autor portal Visoko.co.ba ili materijale koji su dati portalu na korištenje.
Član 14. Kodeksa za štampu i online medije BiH: Značajna upotreba ili reprodukcija materijala zaštićenog autorskim pravima zahtijeva izričitu dozvolu nositelja prava, osim ako dozvola nije navedena u samom materijalu.