dr. Emir Demir​: O stanovništvu Moštra i Zimče u 19. stoljeću

I Donje i Gornje Moštre sa Zimčom zbog velikog obradivog prostranstva za vrijeme osmanske vladavine bili su u većim cjelinama u posjedu spahija/begova, odnosno višeg vojnog osmanskog staleža. Iz Popisnog deftera 1850. godine potvrđujemo i saznajemo nove informacije o begovskim porodicama s ovog kraja. Inače, prijevod osmanskog Popisnog deftera koji se odnosi na visočki kraj privodi se kraju nesebičnim zalaganjem Visočanke dr. Ramize Smajić, osmanistice sa Instituta za historiju u Sarajevu.

​Na području oba Moštra i Zimče 1850. godineukupno je 17 muslimanskih i 21 pravoslavno domaćinstavo. U Donjem Moštru su živjela 32 muškamuslimana u 4 i 29 pravoslavnih u 7 kuća. U Gornjem Moštru je 15 muških muslimana u 8 i 15 pravoslavnih u 6 kuća. U Zimči je bilo 27 muških muslimana u 5 i 40 pravoslavnih u 8 kuća. Ukupan broj stanovnika ovog kraja sa ženskom populacijom je bio oko 400. Spahijske porodice su bile samo one iz Donjeg Moštra i to porodice: bimbaše Ali-bega, Omer-bega, Derviš-bega. Sva trojica vode porijeklo od oca Mehmed-bega, a po njima su kasnije nastala prezimena Alibegovića, Omerbegovića i Dervišbegovića iz Donjeg Moštra. Donjomoštranski Alibegovići su nekada se zvali iBimbašići po svom binbaši Ali-begu, a vjerovatno i da bi se razlikovali od Alibegovića iz obližnje Zimče. Da je tako potvrđuje i Popis timara konjaničkih trupa Pobjedonosne (osmanlijske) vojske za pukovniju/alaj Bosanskog sandžaka iz 1252. hidžretske, odnosno 1836. godine, u kojem se binbaša Ali-beg spominje kao korisnik timara u Zimči porezne vrijednosti 20.000 osmanskih akči, što  ga je već uvelo u viši vojni stalež, odnosno posjednike zijameta koji su se kretali u vrijednosti od 20.000-100.000 akči. Ali-beg, koji je rođen 1805. godine, s opisom višeg rasta i smeđih brkova, kasnije i bijele brade, bio je treće pozicionirano lice u vojnoj strukturi Bosanskog sandžaka (ne cijelog Bosanskog vilajeta), a poslije  miralaja/alajbega Sejjida Mustafe-bega Babića iz Sarajeva i kajmekama Mehmed-bega, također iz Sarajeva. Čin bimbaše je ekvivalentan današnjem činu majora, komandanta bataljona.

Pored ove trojice spahija iz Donjeg Moštra, upisani su spahije Begići i Kurdar. Prvi su kasnije postali Omeragići (po pretku Omer–spahiji), a drugi Kurspahije/Kurspahići. Osim njih, u Donjem Moštru je živio i lokalni imam Zeherović Hasan sin Mustafe (rođen 1790. godine) koji se često spominje kao svjedok u sidžilima visočkih kadija, te je bilo po jedno domaćinstvo danas nepoznatih Mujkića i Krzića (ili Karzića).

​U Gornjem Moštru su bile dvije kuće Čelebića i po jedna Smajlovića i Burka, a u Zimči po jedno domaćinstvo: Alibegovića (nisu rod sa Bimbašićima-Alibegovićima iz D. Moštra), Halilovića, Zubića, Tulića, te prethodnika Suljića kojima tada nije upisano prezime.