17. jula 1943. godine formiran ‘Visočko-fojnički partizanski odred’

Visočko–fojnički partizanski odred (VFPO) je  formiran  17. jula 1943. godine u selu Han-Ivnica kod Kreševa. Odred je od formiranja bio sastavljen od boraca  iz Sarajeva, Visokog, Kaknja, Vareša, Breze, Fojnice, Busovače, Ilijaša, Kiseljaka, Hadžića i Ilidže. Formiran je poslije V neprijateljske ofanzive i dolaska na teren Visoko – Fojnica – Kreševo Pete narodnooslobodilačke udarne divizije. Prva sjednica štaba Odreda i njegovo konstituisanje bilo je u Kreševu.

Štab su sačinjavali : Milorad Novosel – komandant odreda, Aza Koluder – komesar, Danilo Štaka – zamjenik komesara, Akif Saletović – intendant i Edo Amrozić – obavještajni oficir Odreda. Odmah poslije sjednice Štaba počele su borbene aktivnosti u cilju izvršenja postavljenih zadataka. Za nekoliko dana Odred je izvršio više uspješnihakcija kao što je razbijanje neprijateljske patrole u Goduši, kojom prilikom su ubijena 4 vojnika, jedan je zarobljen; razoružanje domobrana u Blažuju, tom prilikom je zarobljeno 35 domobrana, zaplijenjena su 4 puškomitraljeza, 4 sanduka municije i 30 pušaka.

Odred je učestvovao i u akciji paljenja neprijateljskih aviona u Rajlovcu.

U ljeto 1944. godine Odred je uništio preko 10 vozova sa 200 vagona, preko 100 kamiona i drugih motornih vozila.

Na prugama Sarajevo- Lašva i Sarajevo-Konjic Odred je stalno ometao saobraćaj, rušio manje mostove i propuste i izvršio preko 50 prekida saobraćaja. Pored toga vodio je i često borbe sa posadama neprijateljskih garnizona u Kiseljaku, Busovači, Lašvi, Kaknju i Visokom.
Preko Visočko-fojničkog partizanskog odreda Vladimir Perić-Valter dolazio je u Vrhovni štab u Jajce.
Preko veza na terenu u Odred su se slivali podaci o saobraćaju, o neprijateljskim jedinicama, označavali su se ciljevi bombardovanja od strane partizanske i savezničke avijacije.

Odred je rasformiran 24. decembra 1944. godine nakon čega su njegovi borci borbu nastavili u drugim partizanskim jedinicama.

Historiografija je zabilježila i pogibiju Gliše Jankovića, komandanta Visočko-fojničkog partizanskog odreda:

Februar 1944. godine. Zima, ali bez snijega. Mrkla noć, prst pred okom se ne vidi. Kolona partizanaVisočko-fojničkog partizanskog odreda maršuje prema selu Bukva u blizini Kreševa. Znali su da se u blizini nalazi neprijateljska postaja, ali niko nije očekivao iznenađenje. Na čelu kolone, kao i obično, komandant Gliša Janković, mada je komandni kadar uvijek trebao ići pozadi jedinice. Ali Gliša se nije na to obazirao. Imao je običaj reći: “Saborci, ne pogađa svaki metak” i obično se smiješio. Bezbroj bitaka je Gliša prošao i metak ga nije pogađao. Ali ta noć bila je kobna za neustrašivog komandanta. I dok je kolona kroz tminu polako nastupala bez ikakvog znaka odjeknuo je pucanj. Neprijateljski stražar opalio je samo jedan metak i to nasumice, ali i on je bio dovoljan da ugasi život hrabrom partizanskom komandantu. U visini sljepoočnice metak je probio njegovu kapu.

Gliša je rođen 1916. godine u Osijeku kod Ilidže. Već 1941. godine stupio je u NOB.

Isticao se velikim junaštvom pa je od vodnika u semizovačkoj četi Odreda “Zvijezda” ubrzo postao komandir Visočke čete, a zatim zamjenik komandira Četvrte čete Prvog bataljona Šeste istočnobosanske proleterske brigade. Od avgusta 1943. godine pa sve do pogibije Gliša Janković je bio na dužnosti komandira Visočko-fojničkog partizanskog odreda.
O Glišinim podvizima pričali su partizani i narod u krajevima gdje je njegova jedinica vodila bitke. Dugo se pamtio njegov podvig kada je uništio tenk prilikom juriša na neprijateljsko uporište kod Han Pijeska, a zatim oteo teški mitraljez i po njima osuo vatru nanijevši im teške gubitke. Bio je poznat po tome što je od neprijatelja otimao oružje i tako se njegova jedinica naoružavala.